Dingen loslaten is net als de bladeren die van de bomen vallen.
Elke herfst vallen bladeren van bomen.
Een doel van sommige bomen is het loslaten van bladeren. Door los te laten zorgt het voor zichzelf. Het keert naar binnen om zijn energie op peil te houden.
Een boom accepteert zijn aard. Het is/heeft universele wijsheid en handelt/leeft hiernaar.
Met het vrijgeven van die bladeren dient het een hoger doel. Maakt het de grond vruchtbaar, geeft het nieuw leven.
Is het onderdeel van een groter geheel.
De hoofdactiviteit van bomen is geven. Met deze integriteit blijft al het andere behouden.
Door zijn totale toewijding te geven, zorgt het ervoor dat ontvangen ook automatisch gebeurt - dat is de andere helft van een natuurlijke cyclus.
We begrijpen deze natuurwet en vinden het vanzelfsprekend.
Vasthouden is daarom geen optie. Ook niet voor ons mensen.
Ongebruikt staat het stil. Net als stil water... het gaat stinken.
De natuur helpt ons dit te herinneren, om onze eigen natuur te herinneren, dat loslaten een gedeelte is van ons leven.
Hoe pijnlijk of vreugdevol dat ook soms is.
Het universum werkt door een dynamische uitwisseling; door geven en ontvangen en zijn verschillende aspecten van de energiestroom in het universum.
Door onze bereidheid op te geven wat we niet nodig hebben, blijft er overvloed in ons leven stromen.
Spullen komen en gaan.
Harte groet,
Noah.
Reactie plaatsen
Reacties